Auteur: ange

Zo stuurde Hij de mens weg. Aan de oostkant van de tuin van Eden plaatste Hij engelen met een heen en weer flitsend vurig zwaard. Zij bewaakten de toegang tot de boom van eeuwig leven. (Genesis 3:24)

Adam en Eva verbraken hun relatie met God op de volgende manier, zij waren ervan overtuigd dat hun manier beter was dan die van God, zij werden zich van zichzelf bewust en verstopten zich; zij probeerden zichzelf te verontschuldigen en te verdedigen. Om een relatie met God op te bouwen, moeten we deze stappen omkeren; we moeten ons niet verschuilen achter excuses en zelfverdediging; we moeten ophouden ons voor God te verbergen; we moeten ervan overtuigd raken dat Gods weg beter is dan de onze.

‘Door te eten van de boom van de kennis
van goed en kwaad is de mens aan
Ons gelijk geworden. Als hij nu van
de boom van het leven eet, zal hij
ook nog voor altijd leven,’ zei de HERE
God. Daarom stuurde Hij de mens
voor altijd uit de hof van Eden weg:
hij moest het land gaan bewerken
waaruit hij was voortgekomen. God
verdreef de mens en plaatste aan de
oostkant van de hof cherubs en een
vlammend zwaard dat fl itsend heen
en weer schoot, om de toegang tot
de boom van het leven te bewaken.(Genesis 3:22-24)

Het leven in de hof van Eden leek op het leven in de hemel. Alles was volmaakt en als Adam en Eva aan God gehoorzaam waren gebleven, hadden zij er eeuwig kunnen blijven. Na de zonde hadden zij geen recht meer op het paradijs en stuurde God hen weg. Als ze in het hof waren blijven leven en gegeten zouden hebben van de boom van het leven, hadden ze voor eeuwig geleefd. Maar eeuwig leven terwijl je zondig bent, zou betekenen dat je je altijd voor God moest verbergen. Wij mensen hebben allemaal, net als Adam en Eva, gezondigd en zijn gescheiden van God. We hoeven alleen niet van Hem gescheiden te blijven.

De schepping ziet verlangend uit naar
het moment waarop zal blijken wie
de kinderen van God zijn. De hele
schepping is namelijk onderworpen
aan dood en verval, hoewel niet uit
eigen vrije wil. God heeft dat gedaan
als gevolg van de zonde. Maar er is
hoop! Ook de schepping zal bevrijd
worden uit de macht van dood en
verval en dezelfde heerlijke vrijheid
krijgen als de kinderen van God.
Wij weten dat de hele schepping
in afwachting van dat grote moment
nog altijd zucht en kreunt als een
vrouw die moet baren.(Romeinen 8:19-22)

De hele schepping en niet alleen de mensen leed toen de zonde in de wereld kwam. Als wij zeggen dat we in een gevallen wereld leven, bedoelen we dat de zonde de hele schepping heeft laten vallen uit de perfecte staat waarin God haar gemaakt heeft.

Christenen zien de wereld zoals zij is, uiterlijk in verval en geestelijk geïnfecteerd met zonde.

Tegen Adam zei Hij: ‘Omdat je naar
je vrouw hebt geluisterd en ondanks
mijn waarschuwing toch van de boom
hebt gegeten, zal Ik de aardbodem
vervloeken. Voortaan zul je hard
moeten werken om in leven te blijven.
Er zullen dorens en distels groeien
en van de wilde planten zul je eten.
Tot de dag van je dood zul je zwetend
het land bewerken om te kunnen
leven. Dan zal je lichaam vergaan
tot het stof van de aarde. Want uit
stof ben je gemaakt en tot stof zul je
weer worden.’ (Genesis 3:17-19)

De ongehoorzaamheid van Adam en Eva en hun verbanning uit Gods liefdevolle nabijheid, heeft invloed gehad op de hele schepping, ook op het milieu. Jaren geleden dachten mensen er niet aan dat rivieren vergiftigd kunnen worden door chemisch afval. Het leek onbeduidend, niet belangrijk. Inmiddels weten we dat zelfs een miljoenverdunning van bepaalde chemische stoffen onze gezondheid al kan schaden. De zonde in ons leven lijkt op zo’n watervervuiling. Zelfs de kleinste oplossing kan dodelijk zijn.

En de HERE God zei: ‘Het is niet
goed voor de mens alleen te zijn. Ik
zal iemand maken met wie hij zijn
leven kan delen en die hem kan helpen.’(Genesis 3:18) Helpen moet dus niet opgevat worden als ‘ondergeschikt’. Het gaat om complementariteit: de twee vullen elkaar aan.

Gods scheppingswerk was pas compleet toen Hij de vrouw gemaakt had. God had haar kunnen maken uit het stof van de aarde, net zoals Hij de man gemaakt had. Hij verkoos echter haar te maken uit een rib van de man. Door dit te doen, laat Hij zien dat man en vrouw één vlees worden in een huwelijk. Dit is een verborgen eenheid van het hart en leven van man en vrouw.

 In de tuin waren overal heerlijke vruchten opgeschoten (Genesis 2:9)De nadruk ligt dus op van alle bomen, maar van deze ene niet.

Het zit zó. Door de ongehoorzaamheid van een mens (Adam) is het kwaad in de wereld gekomen. En door het kwaad kwam de dood in de wereld. Alle mensen moeten sterven, omdat alle mensen verkeerde dingen doen.  Want al voordat de wet van Mozes er was, deden de mensen verkeerde dingen. Maar er was nog geen wet die zei hoe ze moesten leven. Daarom werden ze er nog niet voor gestraft.  Toch heeft vanaf Adam tot Mozes de dood als een koning geheerst. Ook over de mensen die niet op dezelfde manier ongehoorzaam aan God waren als Adam. (Let op: Adam is een afbeelding van Hem die nog komen zou maar die niet ongehoorzaam was aan God.)

 Omdat God zoveel van ons houdt, gaf God toen Jezus als geschenk aan ons. En dat Geschenk is véél machtiger dan de ongehoorzaamheid van Adam. Want door de ongehoorzaamheid van één mens  (namelijk Adam) zijn heel veel mensen gestorven. Maar Gods Geschenk, Jezus Christus, is zó machtig dat heel veel mensen erdoor kunnen worden gered.  En er is nóg een verschil tussen het Geschenk van God en de ongehoorzaamheid van die ene mens. Door de ongehoorzaamheid van één mens kwam Gods straf over alle mensen. Maar door het Geschenk van God kwam er vergeving voor alle slechte daden van de mensen. De mensen werden vrijgesproken van hun schuld.  Door de ongehoorzaamheid van één mens (Adam) is de dood als een koning gaan heersen. Maar door Gods Geschenk is er iets veel groters gebeurd: de mensen die Gods Geschenk aannemen, zullen door die ene Mens (Jezus) vrij zijn van schuld en dood. Door Jezus Christus zullen ze als koningen heersen in het leven.

 Dus door één ongehoorzame daad werden uiteindelijk alle mensen schuldig, en verdienden ze de dood. En door één gehoorzame daad zijn alle mensen vrijgesproken van schuld, zodat ze kunnen leven. Door de ongehoorzaamheid van één mens (Adam) zijn alle mensen schuldig geworden. En door de gehoorzaamheid van één Mens (Jezus) zijn alle mensen vrijgesproken van schuld.

Toen de wet van Mozes erbij kwam, werd de schuld van de mensen nog groter. Want toen wisten ze wel hoe God wilde dat ze leefden, maar deden het niet. Maar toen de schuld van de mensen groter werd, liet God zien dat zijn liefdevolle goedheid nog groter was. Die was méér dan groot genoeg om hen te redden. Eerst heerste het kwaad, en het kwaad bracht ons de dood. Maar nu heerst de liefdevolle goedheid van God. Die brengt ons het eeuwige leven, door onze Heer Jezus Christus.

Ook zorgde de Heer God ervoor dat daar allerlei bomen groeiden. Prachtige bomen met heerlijke vruchten. Midden in de tuin stonden de boom van eeuwig leven en de boom van kennis van goed en kwaad. (Genesis 2:9) De naam van de boom van de kennis van goed en kwaad laat zien dat het kwaad al bestond. Het werd zichtbaar in de tuin, maar ontstond in elk geval toen Satan in opstand kwam.

Als je overwint, zal Ik je te eten geven van de levensboom die in het paradijs van God staat.” (Openbaring 2:7b)In de hof van Eden waren twee bomen erg belangrijk: de boom van het leven en de boom van kennis van goed en kwaad. Eten van de boom van het leven bracht eeuwig leven met God; eten van de boom van goed en kwaad bracht inderdaad-kennis van goed en kwaad. Adam en Eva aten van deze laatste boom, hoewel God dat had verboden. Daarom werden ze uit de hof van Eden gezet en was de weg afgesloten om te kunnen eten van de boom van het leven. Uiteindelijk zal het kwaad worden vernietigd en zullen de gelovigen in een hersteld paradijs worden gebracht. Op de nieuwe aarde zal er geen boom van kennis van goed en kwaad zijn, die mensen tot zondebesef zal brengen. Iedereen zal er juist van de boom van het leven en eeuwig leven.

Ook maakte de Heer God een tuin in Eden (= ‘prachtig’), in het Oosten. Daar zette Hij de mens neer die Hij had gemaakt. (Genesis 2:8)

En de Heer God zei: “De mens is nu net als Wij geworden. Want nu weet hij wat goed en wat kwaad is. Daarom mag hij nu niet meer van de boom van eeuwig leven eten. Want zo mag hij geen eeuwig leven krijgen.” Daarom stuurde de Heer God hem weg uit de tuin van Eden. Hij moest de aarde gaan bewerken waaruit hij was ontstaan.  Zo stuurde Hij de mens weg. Aan de oostkant van de tuin van Eden plaatste Hij engelen met een heen en weer flitsend vurig zwaard. Zij bewaakten de toegang tot de boom van eeuwig leven. (Genesis 3:22-24)

Het leven in de hof van Eden leek op het leven in de hemel. Alles was volmaakt en als Adam en Eva aan God gehoorzaam waren gebleven, hadden zij er eeuwig kunnen blijven. Maar na hun zonde hadden zij geen recht meer op het paradijs en stuurde God hen weg. Als ze in de hof waren blijven leven en gegeten zouden hebben van de boom van het leven, hadden ze voor eeuwig geleefd. Maar eeuwig leven terwijl je zondig bent, zou betekenen dat je je altijd voor God moest verbergen. Wij hebben allemaal, net als Adam en Eva, gezondigd en zijn gescheiden van God. We hoeven alleen niet van Hem gescheiden te blijven.